خانه‌ی موقتی

بسم الله

بی مقدمه :)

ارزیابی هدف:

به سلامتی سال نود و هشت هم با سلام و صلوات (اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ و عَجِّلْ فَرَجَهُمْ ) تمام شد(تقریبا).

امسال سعی کردم بخشی از تلاش‌هام در راستای مثبت‌تر دیدن دنیا و... را با شما به اشتراک بذارم و مدام به خودم تذکر می‌دادم که از اشتراکشون دست نکش حتی اگه فقط واسه یه نفر هم این نوشته‌ها مفید باشه تو به هدفت رسیدی حتی اگه اون یه نفر خودت باشی. گواه عمل به حرف‌هایی که در طول این سال زده شد "گلم"هست که بعد از چند سال به گل نشست، لطفا نیاید بنویسید که این گل کلا چند سال یه بار گل میده‌هااا. در مورد هدفیکه گذاشتم واسه امسالم تا یه بخشی موفق بودم که به این خاطر از همین تریبون به خودم آفرین میگم :

آفرین دخترم

یه بخش‌هایی هم موفق نبودم و گاهی نیاز به تذکر داشتم مثل بخش باد هوا دونستن حرف آدم‌ها

و بخش احسن دونستن نظام خلقت واسه این آخری باز چرا چرا گفتن میامد و... اما خدا را شکر نسبت به قبل خودم اوضاعم بهتر بود.

آموخته‌های امسال:

۱. آدم فهمیده‌ای بود خوب می‌دانست کجاها خودش را به نفهمی‌بزند.

۲.خدای دیروز و امروز خدای فردا هم هست.

۳ زن عمل باش.

۴.جمله‌ی بی قراریت از طلب قرار توست طالب بی قرار شو تا که قرار آیدت.

۵.همه چیز به بهترین نحو ممکن انجام میشه=صبر،توکل ،و امید

۶ .بر هر نفس شکری واجب است.

۷. همه‌ی آدم‌ها گذشته‌ای دارن که تو ازش بی خبری این گذشته دلیل خیلی از رفتارهای امروزشونه پس نرنج! بگذر و درک کن!

۸. سه ساعت از وقتت را برای یک فرد سه دقیقه‌‌‌ای نگذار.

۹.دنیا را یه زمین بازی بدون بقیه آدم‌ها هم را همبازی‌هات ؛این جوری جدیش نمی‌گیری و می‌تونی راحت دووم بیاری!

حلالیت:

وقتی حلالیت می‌طلبی از افرادی که ندیدیشون، واست حلالیت خواستن از عزیزان و دوستانت راحتر میشه بعد هم انگیزه می‌گیری که به این کار ادامه بدی پس : ازون جایی که بنده امسال باز افاضات خودم را به صورت پست یا کامنت به محضرتون رسوندم ازین بابت به خودم لازم می‌دونم که بگم اگه اومدید و مطلب مورد نظرتون یافت نشد به خاطر حجم دانلودی که واسه خاطر عکس‌های این وبلاگ میدید عذرخواهم و همین طور اگه کامنت و پاسخ کامنت نا به جایی دریافت کردید.یه عذرخواهی ویژه از چند دوست محترمی‌که در طول سال جاری آن فالو کردن و دیگه دلشون نخواست اینجا را بخونند، اینو نوشتم که اگه اتفاقی ازین طرف‌ها تشریف آوردید اینو بخونید و بدونید که نویسنده‌ی این خونه اصلا دوست نداره کسی را برنجونه تمام تلاشش را هم داره که موضوعات را سنجیده انتخاب کنه ولی... امیدورام با لبخند دکمه‌ی قطع دنبال کردن را زده باشید :)

تشکر:

تشکر ویژه از آبگینه عزیزم ،جناب فیشنگار و پاییز مهربون و تشکر از همه‌ی همراهانی که با کامنت،لایک و حتی دیسلایک(؟!) خودشون چراغی در خانه روشن کردند و باعث نورانیتش شدن.(درصد خلوص لایک‌های وبلاگ بالاست چون مشخص نمی‌کنه کی گذاشتتشون؛قبول باشه:))

د ی گ ه چ ی؟ :

دیگه این که ازین که داریم وارد آخرین سال صده‌ی هزار و سیصد میشیم بسی دوست دارم که هیجان زده باشم! و اندکی هم هستم ... واقعا با نمکه،نیست؟...خیلی خوشحالم که تو دو صده‌ی مختلف زندگی خواهم کرد (چقدرم مطمئنم!) الان مشخصه چقدر دارم تلاش می‌کنم هیجان و جو بدم به ماجرا؟!

امیدورام سال جدید و صده‌ی پیش رو برای کل دنیا بهتر از اونی که از سر گذروندیم باشه و حال دل هممون خوبِ خوب بشه البته به شرطی که واسه خوب شدنش دعا کنیم...

نقدو پیشنهادپذیرایم لطفا :)

پست که طولانی نبود؟:)